Περίπου δύο χρόνια μετά την έλευση των αντιγράφων των “Μαγεμένων” στη Θεσσαλονίκη για την επετειακή 80η ΔΕΘ, οι Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης εκτίθενται σε ανοιχτό χώρο στο προαύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου της πόλης.

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, αλλά και οι επισκέπτες της, θα μπορούν να θαυμάζουν τα αντίγραφα των σημαντικών γλυπτών, που φιλοξενούνται στο μουσείο του Λούβρου , τα οποία και έφτασαν στην πόλη μετά από πολύ αγώνα φορέων της ΔΕΘ, φορέων τη πόλης αλλά και της δημοτικής αρχής.

Οι τέσσερις αμφίπλευροι πεσσοί εκτέθηκαν για πρώτη φορά στην 80 ΔΕΘ και παρέμεναν μέχρι σήμερα στις αποθήκες της Έκθεσης.

Τελικά ελήφθη απόφαση οι Incantadas να εκτεθούν σε δημόσιο χώρο, με αφορμή τα εγκαίνια της 82η ΔΕΘ. Μετά την τοποθέτησή τους, τα αντίγραφα θα καλυφθούν, ώστε να αποκαλυφθούν στα εγκαίνια επερχόμενης Διεθνούς Εκθέσεως.

Σύμφωνα με την διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Βελένη, πρόκειται για προσωρινή τοποθέτηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, διότι στόχος είναι οι “Μαγεμένες” να μεταφερθούν κοντά στη Ρωμαϊκή αγορά, όπου ήταν και η αρχική τους θέση.

Ποιες είναι οι “Μαγεμένες” της Θεσσαλονίκης

Το μνημείο με την ονομασία Μαγεμένες ή Είδωλα, Las Incantadas στα ισπανοεβραϊκά, ανήκε πιθανότατα σε ένα σημαντικό δημόσιο κτίριο στο κέντρο της ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης. Χρονολογείται στο τέλος του 2ου ή στις αρχές του 3ου αι. μ.Χ. και τοποθετείται κάπου ανάμεσα στην Παναγία Χαλκέων, τα Λουτρά Παράδεισος και στον Άγ. Νικόλαο, στον άξονα της σημερινής οδού Αριστοτέλους. Τον 17ο και 18ο αι. το μνημείο ήταν εντυπωσιακό αξιοθέατο για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Την πρόσοψή του, ύψους περί τα 13 μ., αποτελούσε διώροφη κιονοστοιχία, με κορινθιακούς κίονες στο κατώτερο επίπεδο και πεσσούς στο ανώτερο. Οι τέσσερις πεσσοί, κοσμούνταν στις δύο κύριες όψεις τους με οκτώ ανάγλυφες μυθολογικές μορφές. Στην εσωτερική πλευρά εικονίζονταν μια Μαινάδα, ο Διόνυσος, η Αριάδνη και η Λήδα με τον κύκνο-Δία, ενώ στην εξωτερική, η Νίκη, η Αύρα, ένας Διόσκουρος και η αρπαγή του Γανυμήδη.

Ως τον 19ο αι. το μνημείο σωζόταν στην καρδιά της εβραϊκής συνοικίας Rogos, ενσωματωμένο στην αυλή ενός εμπόρου. Το 1864 ο Γάλλος παλαιογράφος Emmanuel Miller, με άδεια της οθωμανικής κυβέρνησης και παρά τη γενική αντίδραση του πληθυσμού της πόλης, αποξήλωσε το μνημείο, τεμαχίζοντάς το βίαια και μετέφερε στη Γαλλία τα γλυπτά, που εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.

Το 1997 βρέθηκε στην οδό Ρογκότη θραύσμα ενός ακόμα πεσσού, που διασώζει τμήμα της κεφαλής και του φτερού μιας Νίκης και το οποίο εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

πηγή: thestival