«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών μια από τις σπουδαιότερες γυναικείες μορφές των ελληνικών γραμμάτων, η θεατρική συγγραφέας Λούλα Αναγνωστάκη.

Η Λούλα Αναγνωστάκη ήταν αδελφή του μεγάλου μας ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, σύζυγος του συγγραφέα και ψυχίατρου Γιώργου Χειμωνά και μητέρα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934, σπούδασε στην Θεσσαλονίκη και την Αυστρία και έζησε στην Αθήνα, στο Κολωνάκι, σε ένα σπίτι- στέκι καλλιτεχνών και διανοούμενων.

Ήταν μια χαρακτηριστική φιγούρα, με τα μαύρα γυαλιά σημείο-κατατεθέν της, ένας άνθρωπος που σφράγισε το θέατρο με τα έργα της και τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης, αλλά και το Εθνικό.

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα τελεστεί την Τρίτη 10 Οκτωβρίου στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών στις 4 το απόγευμα.

Η Λούλα Αναγνωστάκη σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έγραψε 12 θεατρικά έργα με τα οποία αναμοχλεύει τα σημαντικότερα θέματα της μεταπολεμικής περιόδου στη χώρα μας, όπως το τραύμα, η ενοχή, η μοναξιά, η ήττα. Πιο γνωστά είναι τα: Αντόνιο ή το μήνυμα (1972), Η νίκη (1978), Η κασέτα (1982), Ο ήχος του όπλου (1987), Διαμάντια και μπλουζ (1990), Το ταξίδι μακριά (1995), Ο ουρανός κατακόκκινος (μονόπρακτο, 1998), Σ’ εσάς που με ακούτε (2003). Τα ερμήνευσαν καλλιτέχνες όπως Πιττακή, Ζαβιτσιάνου, Κονιόρδου, Λαζαρίδου, Αρμένης, Τζώρτζογλου και τα σκηνοθέτησαν οι Κουν, Βογιατζής, Τριβιζάς, Παπαβασιλείου, Κουγιουμτζής, Αρδίττης, κ.α.

Τα έργα της ανέβηκαν και σε πολλές ευρωπαϊκές σκηνές, και στο Παρίσι, σκηνοθέτης ήταν ο Αντουάν Βιτέζ.