Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕMΕΣ, με τη συμπαράσταση του 30ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, προβάλλουν στα πλαίσια του αφιερώματός τους «Λουκίνο όπως Βισκόντι»  στην αίθουσα ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ 8, τηλ. 231023365) τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου στις 21:00’ το νεορεαλιστικό δράμα «Μπελίσιμα» (Ιταλία, 1951, ασπρόμαυρη, 115’). Παίζουν: Άννα Μανιάνι, Γουόλτερ Κιάρι, Τίνα Απιτσέλα, Γκαστόνε Ρεντσέλι.

Θα προλογίσει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, του οποίου έντυπη ανάλυση θα διανεμηθεί στους θεατές, ενώ στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό.

Το προς συζήτηση θέμα στο σεμινάριο για τον κινηματογράφο θα είναι: Η μεγάλη πρόβλεψη του Βισκόντι από το ’50 πάνω στα talent show μικρών παιδιών.

Μια γυναίκα από χαμηλή κοινωνική τάξη προσπαθεί να βάλει τη μικρή ταλαντούχα κόρη της να παίξει σε ταινία.

Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Κρίνω σκόπιμο να προτάξω το μήνυμα και την άποψη πριν από οτιδήποτε άλλο. Κι αυτό γιατί πριν από 66 ακριβώς χρόνια, ο Βισκόντι, διορατικός και καίριος, προέβλεψε απόλυτα ένα από τα θέματα που μας ταλανίζουν στις μέρες μας. Δηλαδή, τις έμμονες ιδέες σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, των talent show για μικρά παιδιά, ουσιαστικά τα 15 λεπτά της δημοσιότητας που αντιστοιχούν στον καθένα μας. Η ματιά του Βισκόντι είναι διαπεραστική, ειρωνική και πολύ σκληρή. Η γραφή του αγγίζει μεν το νεορεαλισμό, αλλά ξεφεύγει προς την κοινωνική ηθογραφία με τις διαδικασίες μιας μαύρης σάτιρας.

Η υπόθεση είναι η ακόλουθη: Μια γυναίκα της “κατώτερης” τάξης (Άννα Μανιάνι) δίνει στην κυριολεξία τα ρέστα της, ώστε το μικρό της κοριτσάκι να παίξει σε μια ταινία. Οι παρακλήσεις και οι παραχωρήσεις της είναι πολύ μεγάλες και τα αποτελέσματα πενιχρά. Παράλληλα, ο Βισκόντι ρίχνει μια ματιά στην ιταλική show business (Τσινετσιτά) και το φιλμ του ανήκει στα λεγόμενα cinema on cinema. Ο μέγας Ιταλός σκηνοθέτης -εκείνης της εποχής- Αλεσάντρο Μπλαζέτι, επιβλητικός και ωραίος, υποδύεται τον εαυτό του.

Από αυτή τη συγκλονιστική ταινία, πέρα από τη φρέσκια γραφή και το καίριο μήνυμά της, κρατώ τη νοσταλγική ματιά του Βισκόντι. Η κάμερα περιάγει σε χώρους που δεν υπάρχουν πια ούτε στην Ιταλία ούτε στην Ελλάδα. Ωραίες ταράτσες που βλέπουν μέσα σε γραφικούς θερινούς κινηματογράφους, η μαγεία του σινεμά ως χρυσόσκονη να αγγίζει τα πάντα, αλλά με το ερώτημα πάντα αιωρούμενο: Αυτή τη χρυσόσκονη θα τη χρησιμοποιήσουμε ως μια μαγική συντροφιά ή θα την μετατρέψουμε σε ναρκισσιστικό αυτοσκοπό;»

ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗ «ΜΠΕΛΙΣΙΜΑ»

Εξάλλου, 10 λόγοι για να μη χάσετε τη Μπελίσιμα, σύμφωνα με τη Λέσχη, είναι:

Για τον συνδυασμό διαφορετικών κινηματογραφικών ειδών (μελόδραμα, κοινωνική περιπέτεια, σάτιρα).

Για τον εκπληκτικό, πολυδύναμο ρόλο της Άννα Μανιάνι.

Για την επιβλητική παρουσία του Αλεσάντρο Μπλαζέτι, που παίζει τον εαυτό του, και το πέρασμα του υπέροχου Βιτόριο Γκάσμαν.

Για το υπόγειο ψυχαναλυτικό επίπεδο του φιλμ, καίριο και έξοχο.

Για την φανταστική νεορεαλιστική αποτύπωση που αποδίδεται ακόμα καλύτερα από τη φωτογραφία του Πιέρο Πορταλούπι.

Για την αισθητική συνύπαρξη πολλών στοιχείων μεγάλων Ιταλών σκηνοθετών όπως πχ του Φελίνι.

Για το σχόλιο πάνω στα talent show, που ήταν της μόδας ήδη από το ’50.

Για την μελαγχολική σινεφίλ αναφορά στα θερινά σινεμά.

Για την ανάδειξη ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια.

Για την πρόβλεψη ενός τερατώδους κόσμου που έρχεται.

Υ.Γ. Τη Δευτέρα 30 Οκτωβρίου στις 21.00 η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ προβάλλουν στα πλαίσια του ίδιου αφιερώματος το νεορεαλιστικό δράμα “Λευκές νύχτες”(1957).