Οι εκδόσεις «Κυριακίδη» και η «Μέριμνα Ποντίων Κυριών» διοργανώνουν την παρουσίαση του βιβλίου της Σοφίας Προκοπίδου «Μία βαλίτσα μαύρο χαβιάρι», την Κυριακή 3 Μαρτίου 2019 και ώρα 12 το μεσημέρι,  στην «Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης», Λεωφ. Νίκης 13.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Νίκος Ασλανίδης, δημοσιογράφος, συμβούλιο Τιμής και Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΜ-Θ, ο Αγγελής Μαριανός, συγγραφέας, η Αριάδνη Στογιαννίδου, Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών και Φοιτητικών Θεμάτων ΑΠΘ, Καθηγήτρια του Τμήματος Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, η Κάτια Σουέρεφ, συγγραφέας και η Τατιάνα Τριανταφυλλίδου, καθηγήτρια, υπεύθυνη Έδρας Ρωσικής γλώσσας και Πολιτισμού «Φιλανθρωπικό Ίδρυμα Ιβάν Σαββίδη», του ΑΠΘ.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν μουσικά η Γιώτα Παπαδόπουλου (φωνή) και ο Παράσχος Ελευθεριάδης (λύρα).

Αποσπάσματα θα διαβάσει η ηθοποιός Γιολάντα Μπαλαούρα, ενώ την παρουσίαση συντονίζει ο επιμελητής του βιβλίου Κωνσταντίνος Τέλιος.

Το βιβλίο αποτελείται από εικοσιένα αυτοτελή αφηγήματα, χαρακτηριστικά μιας εποχής, ενός λαού και ενός πολύ συγκεκριμένου καθεστώτος, αυτό της ΕΣΣΔ, και τη ζωή των ποντίων ελληνικής καταγωγής σε αυτό. Με τρόπο άμεσο και ουσιαστικό, που δεν στερείται λογοτεχνικής αξίας, η συγγραφέας αποδίδει εκτός των άλλων τον βαθύτερο ψυχισμό των ηρώων, αλλά και την συμπεριφορά, τις αξίες, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και όλο το κοινωνικό πλαίσιο, καθώς και τον τρόπο που μπόρεσαν αυτοί οι άνθρωποι να επιβιώσουν, κρατώντας με όποιον τρόπο μπορούσαν την επαφή με τη γλώσσα, την παράδοση και μια Ελλάδα που πολλές φορές αγνοούσε μέχρι και την ύπαρξή τους.

Πρόκειται για γλαφυρές αναπαραστάσεις με χιούμορ κάποτε, με δύσκολες αλήθειες σε άλλες περιπτώσεις, μικρές καθημερινές τραγωδίες αλλά και πίστη στο μέλλον, που αφηγούνται την ιστορία της αντοχής και της κατάληξης πολλές φορές της εκπλήρωσης του ονείρου για τον ερχομό στην Ελλάδα. Ένα όνειρο που δεν ήταν πάντοτε τόσο ειδυλλιακό και που οι πίκρες ήταν συνήθως περισσότερες από τις χαρές που υποθετικά θα χάριζε απλόχερα.

Η Αντιγόνα πρωταγωνιστεί, παρατηρεί, αυτοπαρατηρείται, περιγράφει και στοχάζεται επάνω στα βιώματα που, καθώς μετατρέπονται σε λογοτεχνία, δίνουν τη δυνατότητα ενός έμμεσου αλλά καθοριστικού βιώματος και στον αναγνώστη. Με τρυφερότητα, ευαισθησία, επίγνωση και συνειδητή αισιοδοξία, δίχως διδακτισμό και μεγαλεπήβολα τεχνάσματα, αλλά μέσα από την απλή καθημερινότητα, μας μεταφέρει έντιμα ατόφυο το συναίσθημα και την αίσθηση της πραγματικότητας, μαθαίνοντάς μας ότι η αλήθεια πρέπει να προσεγγίζεται απλά και ανθρώπινα για να συγκινεί και να πείθει. Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο στοίχημα της Αντιγόνας που επάξια και πέρα από κάθε αμφιβολία κερδίζεται στο βιβλίο αυτό. Απομένει στον αναγνώστη, απολαμβάνοντας την αφήγηση, να το διαπιστώσει και μόνος του.