Εκδήλωση για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας από τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (Δ.Ο.Ε.), η Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Εταιρεία Νομικών Βορείου Ελλάδος (Ε.Νο.Β.Ε.) και την Εταιρεία Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Δ.Ε.Κ.Α.), διοργανώνουν επετειακή επιστημονική εκδήλωση με τίτλο «Εκατό χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας».
Η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη μνήμη των στελεχών της Δ.Ο.Ε. Νικολάου Βαλτικού και Γεωργίου Σπυρόπουλου και θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019, στις 18.00, στην Αίθουσα Συνεδριάσεων του κτιρίου της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ (3ος όροφος, αριθ. 319).
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:
Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου, Καθηγητής Νομικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Κατερίνα Τσοτρούδη, Senior Εμπειρογνώμων ΔΟΕ – International Labour Standards Department
Χρήστος Α. Ιωάννου, Οικονομολόγος PhD
Θα προεδρεύσει ο Ομότιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, Ιωάννης Κουκιάδης.
Η εκδήλωση είναι ανοιχτή για το κοινό.
Λίγα λόγια για τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, που εδρεύει στη Γενεύη ιδρύθηκε στις 11 Απριλίου 1919 ως παράρτημα της Κοινωνίας των Εθνών (προκατόχου του ΟΗΕ), ο δε καταστατικός της χάρτης εγκρίθηκε ως μέρος (ΧΙΙΙ) της Συνθήκης των Βερσαλλιών (άρθρα 387-427), που υπογράφηκε το 1919. Η δικαιολογητική βάση της ίδρυσής της αναπτύχθηκε στον πρόλογο της περίφημης Συνθήκης, που επιδίωκε την αποκατάσταση της παγκόσμιας ειρήνης με βάση την κοινωνική δικαιοσύνη.
Η ίδρυση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας υπήρξε αποτέλεσμα μακρών και επίπονων προσπαθειών ιδεολόγων και ανθρωπιστών της διεθνούς κοινωνίας των αρχών του 19ου αιώνα, οι οποίοι επιζητούσαν την προστασία της εργασίας μέσα από διακανονισμούς, καθώς και την άρση των αδικιών και στερήσεων που βίωναν οι εργαζόμενοι την εποχή εκείνη. Προσβλέποντας στην ανάγκη μιας στενής διεθνούς συνεργασίας με κοινή κοινωνική πολιτική, οι ιδρυτές της θεωρούσαν τη Δ.Ο.Ε. ως τη σημαντικότερη διεκδίκηση των εργατικών οργανώσεων των βιομηχανικών κυρίως χωρών μετά τη βιομηχανική επανάσταση.
