Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποτε…συγκατοικούσα με τον πατριάρχη της σοκολάτας, στη Θεσσαλονίκη! Και όμως -με κάποια δόση υπερβολής- αυτό είναι αλήθεια. Πως έγινε; Μερικές μέρες τον χρόνο -όταν ήμασταν παιδιά και η γιαγιά μας οδηγούσε στα γνωστά καραβάκια της γραμμής Θεσσαλονίκης-Μπαξέ -έμενα στο σπίτι της θείας Βέττας, στο έκτο πάτωμα της γωνίας Τσιμισκή-Αγίας Σοφίας.

Γράφει ο Νίκος Βολωνάκης

Ε, λοιπόν εκεί στο ισόγειο λειτουργούσε ένα πασίγνωστο ζαχαροπλαστείο με το μαγικό όνομα “Φλόκας”.
Μια λέξη, που αποτελούσε άπιαστο όνειρο για κάθε παιδί της εποχής, σε βαθμό ώστε ακόμη και τώρα μόνο με τη σκέψη υγραίνεται ο ουρανίσκος μου… Εκεί και το σημείο συνάντησης των εύπορων Θεσσαλονικιών, εκεί ρέμβαζαν τακτικά, έχοντας μόνιμα τραπεζάκια, γνωστοί επώνυμοι κάτοικοι της πόλης, εκεί έτρωγαν το διάσημο γλύκισμα ¨πλεζιρ ντέ νταμ¨, που αργότερα αποκλήθηκε “Εκλέρ”. Από εκεί πέρασε η διαδρομή των πρωτοπόρων στη ζαχαροπλαστική ,μελών της οικογένειας Φλόκα, που άφησαν τη γλυκιά σφραγίδα τους σ ολόκληρη την Ελλάδα.
Αυτή τη συναρπαστική ιστορία των αδελφών Φλόκα ανέλαβε να γράψει το ζευγάρι Μαρίας και Χάρη Βάρβογλη. Η πρώτη ως συγγενής της οικογένειας και ο δεύτερος ως γνωστός καθηγητής φυσικής του ΑΠΘ, με ιδιαίτερη επίδοση στην τεκμηρίωση και επιμέλεια του έργου.

Αφίσα της εποχής με έμφαση στο σοκολατένιο χρώμα.

Στο βιβλίο, που θα μπορούσε να έχει για τίτλο ¨Φλοκας: Σοκολατένιες αλχημείες  στη Θεσσαλονίκη¨, ξεδιπλώνεται όλο το χρονικό της ίδρυσης της φίρμας, της λειτουργίας, της  εξάπλωσης σ όλη την χώρα, μέχρι την τελική πτώση και πτώχευση για διάφορους λόγους. Όλα αυτά σε μια περίοδο πάνω από 100 χρόνια, όταν ο πατριάρχης Ευάγγελος Φλοκας, βλάχος στην καταγωγή, άφηνε το Λιτόχωρο για να έρθει στη Θεσσαλονίκη.
Με μια αναλυτική και ντοκουμενταρισμένη περιγραφή, το ζευγάρι Βάρβογλη σκιαγραφεί την καινοτόμα επιχείρηση που έστησαν οι Φλοκαίοι και επέβαλαν τα προϊόντα τους, με βάση ιδέες που έφεραν από Γαλλία,Βέλγιο και Γερμανία. Η Μαρία Βρβογλη θυμάται τα δώρα που έπαιρνε απ τον θείο της, με το πιο εντυπωσιακό το σοκολατένιο αυγό του Πάσχα,΄που άρχισε να παράγει η σοκολατοβιομηχανία το 1960.

Οι αξέχαστες σοκολάτες, που έλιωναν με όλη τη γλύκα στο στόμα …

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ευάγγελος Φλοκας θεωρούσε ως καλύτερο γλυκό το κωκ, επειδή αυτό ήταν το πιο αγνό: δυο κυκλικά κομμάτια από παντεσπάνι, με γέμιση σαντιγί (από βουβαλίσιο γάλα) και επικάλυψη από σοκολάτα.

Εκτός όμως από τα γλυκά ευρωπαϊκού στιλ, το ζαχαροπλαστείο πρόσφερε και παραδοσιακά σιροπιαστά προϊόντα. Πολύ καλό παράδειγμα ήταν τα περίφημα κανταΐφια του Φλόκα, που αντί για κομμάτια από καρύδια είχαν γέμιση από αλεσμένο αμύγδαλο.
“Τη συνταγή αυτού του γλυκού,μου είχε δώσει ο θείος Γρηγόρης και από τότε φτιάχνω αυτού του είδους τα κανταίφια κάθε Χριστουγεννα”,λέει ο συγγραφέας.

Το κατάστημα της Τσιμισκή ήταν το πιο σικ σημείο της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου όλοι ήθελαν να βρίσκονται, όχι μόνο οι στρατιωτικοί αλλά και οι πολιτικοί, όπως ο Σοφοκλής Βενιζέλος και άλλοι επώνυμοι, ο εκδότης Γιάννης Βελλίδης, ο σκηνοθέτης Τάκης Κανελλόπουλος, ο δήμαρχος Παπαηλιάκης, δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες…
Σήμερα στη θέση της ναυαρχίδας της επιχείρησης των αδελφών Φλόκα, είναι ένα λουξ κατάστημα με γυναικεία ενδύματα.
Τουλάχιστον να είχαν το χρώματα της σοκολάτας..
….Αλλά,  περισσότερα όταν εκδοθεί το βιβλίο.

πηγή: boreiosellas.gr