“Βροχές Βερμίου” είναι ο τίτλος της ένατης ποιητικής συλλογής του Θανάση Μαρκόπουλου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις “μελάνι”, σε συνέχεια ενός μοναδικού έργου του διακεκριμένου ποιητή, που καταφέρνει να μετατρέπει το απλό σε μεγαλειώδες και τις λέξεις – σε οχήματα που κυκλοφορούν στα ενδότερα του πνεύματος του αναγνώστη και διέρχονται από το συναίσθημα, – σε αιχμές που κεντρίζουν και προκαλούν την κριτική σκέψη, – σε πίνακες ζωγραφικής με ρεαλιστικά ή με αφαιρετικά στοιχεία, -σε δρομείς που αρπάζουν το ποίημα με τον μέσω αγκώνα και τρέχουν να συναγωνιστούν τον ίδιο τους τον εαυτό, στην επέκταση της διαδρομής του ποιητή, στον παρόντα πραγματικό χρόνο.
Η νέα συλλογή ποιημάτων του δασκάλου μου, στο 2ο λύκειο Βεροίας, ευωδιά το άρωμα της γης, όταν οι βροχές βερμίου πέφτουν πάνω στους σβώλους των οργωμένων χωραφιών, που προετοιμάζονται για τη σπορά, το γρασίδι των γειτονικών γηπέδων, που ντύνει τη φύση, έχουν το ροζ χρώμα των ροδακινιών της άνοιξης στον κάμπο της ημαθίας αλλά και του γκρίζου σύννεφου που ξεσπά, σαν έρθει η ώρα του να αποκαλύψει τα βαθιά μυστικά της σύστασης τους.
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Είχα ήδη διαβάσει σε ανάρτηση στο διαδίκτυο, το ποίημα της συλλογής που ξεχωρίζω και μετά την ανάγνωση του βιβλίου: “Λόγος Υπερ Ολοκαυτώματος”. Ύστερα ήθελα να βρεθώ σ΄ένα παλιό καφενείο, με όλη του τη σοφία να σερβίρει το ποτό, με την ξυλόσομπα στη γωνία και το μπουρί να καπνίζει, τους ηλικιωμένους να συζητούν και να μετρούν τα χαρτιά τους, να έχει θόρυβο η ατμόσφαιρα και καπνό τσιγάρου, να έχω στα χέρια μου το νέο βιβλίο και να μελετώ τα ποίηματα σαν αυτοεξόριστος της πραγματικότητας στο εύφορο νησί της λογοτεχνίας του Θανάση Μαρκόπουλου.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
Έτσι είναι, ο Θανάσης Μαρκόπουλος έχει το δικό του τόπο στην ποίηση, που καλλιεργεί πάνω από σαράντα χρόνια, από την πρώτη “Απόπειρα Εξόδου” που έκανε, το 1982 μέχρι σήμερα, με τη δική του ιστορία, τη μοναδικότητα, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά -που έχουν παρουσιάσει κατ’ επανάληψη οι κριτικοί- τα προσωπικά στοιχεία, την γραφή σφραγίδα. Αυτή η μοναδικότητα τον κατατάσσει στην κατηγορία των σημαντικών σύγχρονων ποιητών.
Φώτης Κουτσαμπάρης
“Mνήμα σαν τη μνήμη δεν υπάρχει άλλο”. Ο συγκλονιστικός στίχος του “λόγου υπερ ολοκαυτώματος”.
Ποιός είναι ο ποιητής, τι είναι ποίημα, αναγνώστης;
Η ΛΕΞΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ
Ι. Ο ποιητής
Όπου το πόδι του
εκεί κι ο γκρεμός
ΙΙ. Το ποίημα
Απάτητο βουνό δασωμένο
και πού το γεράκι και πού το φαράγγι
πού το ελάφι και πού η πηγή
ο αμάραντος και το κυκλάμινο
η νάρκη κι ο κεραυνός
ΙΙΙ. Ο αναγνώστης
Η τέχνη της λέξης
δεν έχει αυταπάτες
Έχει όμως το δικαίωμα
σαν κάθε κορίτσι
να ονειρεύεται τον καλό της
Τι κάνει το βουνό;
ΤΟ ΒΟΥΝΟ
Πέρασαν μέρες πέρασαν
νύχτες πέρασαν άνθρωποι
κι άνθρωποι
κάτω απ’ τον ίσκιο του
Κι αυτό εκεί
βουβό κι ασάλευτο
απόμακρο πάντα
αθάνατο
Οι φίλοι είναι η νιότη μας
ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ
Τους αγαπώ τους φίλους μου
κι ας πήρανε τις δημοσιές
κι εγώ τα στενορύμια
Έτσι είναι η ζωή έτσι οι άνθρωποι
Ο καθείς και το βλέμμα του
Μα τους αγαπάω ακόμα πιο βαθιά
όταν μες στο στροβίλισμα των ανέμων
ακούω να δακρύζουν στη μνήμη τους
αγάπες και όνειρα του άλλου καιρού
Τους αγαπώ τους φίλους μου
είναι πλευρό δικό μου
είμαι κι εγώ δικό τους
Οι φίλοι είναι η νιότη μου
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Θανάσης Μαρκόπουλος γεννήθηκε το 1951 στα Κρανίδια της Κοζάνης. Σπούδασε Αρχαία Ελληνική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε τις μεταπτυχιακές και τις διδακτορικές του σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του εστιάζονται στην ποίηση και τη λογοτεχνική κριτική. Ποιήματα και κριτικά του κείμενα γύρω από τη μεταπολεμική ελληνική ποίηση και πεζογραφία δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά, λογοτεχνικά και φιλολογικά.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΟΙΗΣΗ
(1982) Απόπειρα εξόδου 1975-1981, Σύγχρονη Εποχή
(1985) Του ανταποκριτή μας, Σύγχρονη Εποχή
(1988) Μοντέλο σώματος, Σύγχρονη Εποχή
(1991) Ανοιγμένη φλέβα, Παρατηρητής
(1996) Το περίστροφο της σιωπής, Τα Τραμάκια
(2002) Τεστ κοπώσεως, Τα Τραμάκια
(2010) Μικρές ανάσες, Μελάνι
(2015) Χαμηλά ποτάμια, Μελάνι
(2023) Βροχές Βερμίου, Μελάνι
ΜΕΛΕΤΕΣ – ΔΟΚΙΜΙΑ
(1995) Τα πρόσωπα του δράματος στο πεζογραφικό έργο του Μάριου
Χάκκα, Τα Τραμάκια
(1996) Βιβλιογραφία Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου, Παρέμβαση
(2003) Ματιές ενόλω, Σοκόλη
(2006) Ανέστης Ευαγγέλου, Σοκόλη
(2010) Ο ποιητής και το ποίημα, Σοκόλη
(2013) Ένα πουλί στην άσφαλτο, Μελάνι
(2014) Ματιές εν μέρει, Μελάνι
(2017) Ματιές ενόλω II , Μελάνι
(2018) Ο έγκλειστος της ερημίας Γαβριηλίδης
(2020) Η εύφορη λύπη του Μιχάλη Γκανά, Μελάνι
(2022) Η λέξη της λέξης, Μελάνι
