Έφτασα με αγωνία και ανησυχία στην οδό Μελενίκου της περιοχής Βούλγαρη. Άραγε το εργαστήριο – κόσμημα στον αριθμό 19 λειτουργεί ακόμα; Είχα χρόνια να περάσω από εκεί, αλλά βλέποντας πιο πάνω και πιο κάτω κατεβασμένα ρολά σκέφτηκα μήπως…
Προς μεγάλη έκπληξη και χαρά το εργαστήριο – κόσμημα όχι μόνο δεν ήταν κλειστό, αλλά το βρήκα μάλλον “ανθισμένο” με πλήθος δημιουργιών να εκτίθενται σε ειδικές προθήκες, σε σταντ και σε μεγάλες κορνίζες.
Γράφει ο Νίκος Δημαράς
Σταμάτησα στην παλιά αδυναμία μου, τα κομπολόγια. Νέες ποικιλίες, νέες κατασκευές, αλλά να κυριαρχεί η δική μου προτίμηση με τις χάντρες μοσχοκάρυδου, που σκορπούν μια ανεπαίσθητη μυρωδιά στο χώρο. Αποχρώσεις καφέ και σκούρου πράσινου.
Και κοσμήματα, πολλά κοσμήματα, κυρίως ασημένια με γνήσια – χειροποίητη επεξεργασία και σύνθεση. Μερικά με νέα σχέδια και απεικονίζοντας φύλλα λουλουδιών με παρέπεμψαν σε κάτι, που θα μπορούσαμε να το πούμε “οικολογικό κόσμημα”, ακόμη και “οικολογικό κομπολόϊ”, αλλά η πραγματικότητα θέλει πιο πρακτικά πράγματα.
