Μια ιστορία παρμένη από τους Μύθους του Θεάτρου Νο, μεταφρασμένη το ’78 από τη βραβευμένη συγγραφέα Μαίρη Μιχαλάτου , από το βιβλίο της Ιαπωνικοί μύθοι , θα παρουσιάσουν σε μορφή σύγχρονου αναλογίου οι “Θεατρίνων θεατές” τέσσερις Τετάρτες , από τις 11 Μαΐου, στο Studio Κυψέλης.

Η ομάδα συνηθίζει κάθε Άνοιξη να μας διηγείται μια ιστορία , με τη μορφή αναλογίου.

μετάφραση : Μαίρη Μιχαλάτου.

επιμέλεια παρουσίασης : Γιώργος Λιβανός.

κοστούμια : VaniaAkexadrovna.

επικοινωνία : Ζωή Τριανταφυλίδη.

Παίζουν:

Πέπη Οικονομοπούλου

Γιώργος Λιβανός

Σωτήρης Αντωνίου

Ζωή Τριανταφυλλίδη

& στο πιάνο η

Νίκη Γκουντούμη.

Από 11 Μάη, 4 Τετάρτες στις 21.00 μ.μ.

στο Studio Κυψέλης

Σπετσοπούλας 9 και Κυψέλης, Κυψέλη

Διάρκεια  παράστασης 60 λεπτά.

Γενική είσοδος : 5 ευρώ.

Κρατήσεις-Πληροφορίες :210 8819571

Θέατρο Νο (ιαπ.:能Nō) ή Νογκάκου (能楽Nōgaku) αποτελεί παραδοσιακό είδος ιαπωνικού δράματος. Η λέξη Νο σημαίνει «ταλέντο, δεξιότητα».

Το θέατρο Νο αναπτύχθηκε μαζί με το κιόγκεν και εμφανίστηκε τον 14ο αιώνα. Έχει τις ρίζες του στο θρησκευτικό τελετουργικό, αλλά εξελίχθηκε μέσα από αριστοκρατικές και λαϊκές μορφές τέχνης. Το θέατρο Νο άντλησε στοιχεία από το σαρουγκάκου (sarugaku), που περιλάμβανε παντομίμα, ακροβατικές επιδείξεις, χορό συνδυασμένο με τελετουργίες Σίντο. Επίσης, το θέατρο Νο επηρεάστηκε από το ντενγκάκου (dengaku), που περιελάμβανε χορούς, που συνδέονταν με το θερισμό. Οι παραστάσεις επιχορηγούνταν από ναούς και είχαν ως σκοπό να ψυχαγωγήσουν και να παρουσιάσουν θρησκευτικές διδασκαλίες. Η αισθητική του θεάτρου Νο επηρεάστηκε από τον Ζεν βουδισμό όπως και άλλες Ιαπωνικές τέχνες (π.χ. η ανθοδετική, η τέχνη του τσαγιού, το χαϊκού, η ιαπωνική καλλιγραφίακ.α). Συνήθως ασχολείται  με αρχέγονους μύθους ,το  θείο και το ανθρώπινο, την πάλη , τον έρωτα, τη ζωή & το θάνατο.