Χαιρετώ τους απανταχού μυθοφίλους, για μια ακόμη Κυριακή περπατώντας στα μονοπάτια της Τέχνης και του Μύθου. Ένα ακόμη έργο μου που ζωγράφησα φέτος έτσι ώστε να πλαισιώσει την διακόσμηση της Βάπτισης της εγγονούλας μου Στέλλας έγινε η αφορμή για να γράψω την σημερινή δημοσίευση.
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ λοιπόν και πώς συνδέετε η φιλοξενία με τις λέξεις αυτές;
Γράφει η ζωγράφος Στέλλα Καριάκα
Ο Μύθος του Φιλήμωνα και της Βαυκίδος ,ένα ζευγάρι πολύ αγαπημένων και ευσεβών γερόντων ΄που ζούσαν όμως με αξιοπρέπεια ,αντιπροσωπεύει την έννοια της φιλοξενίας και της απρόσωπης αγάπης προς τον συνάθρωπο.
Διαδραματίζεται βαθιά στους αιώνες, και όπως λέει ο μύθος ο Δίας και ο Ερμής θέλησαν να δοκιμάσουν τους ανθρώπους για να δουν πόσο ενάρετοι και καλοί ήταν στην πραγματικότητα.Πώς θα γινόταν αυτό όμως έπρεπε να μεταμφιεστούν έτσι ώστε να μπορέσει να αντιληφθεί τις προθέσεις τους .
Έτσι λοιπόν εμφανίστηκαν ως κουρασμένοι ταξιδιώτες και αφού χτύπησαν πολλές πόρτες και δεν τους άνοιγε κανείς παρόλο που τους έβλεπαν ταλαιπωρημένους ,έφτασε η στιγμή να χτυπήσουν την πόρτα των γερόντων του Φιλήμωνα και της Βαυκίδος. Αυτοί ως ενάρετοι άνθρωποι τους φιλοξένησαν και τους έβαλαν να φάνε και να πιούν κρασί προσπαθώντας να τους περιποιηθούν όσο καλά γίνεται για να ξεκουραστούν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους, Όμως η Βαυκίδα παρατήρησε πως η κανάτα με το κρασί όσο και να έπιναν ήταν συνεχώς γεμάτη , τότε κατάλαβε πως δεν είναι άνθρωποι αλλά έχουν ανώτερο κάτι το Θεικό .Κατάλαβε πως δεν έπρεπε μόνο με φρούα ,ελιές και λίγα τρόφιμα απλά να τους φιλοξενήσει αλλά ακόμη καλύτερα να τους προσέξει. Μιας και ήταν φτωχοί δεν είχαν παρά μια χήνα τίποτε άλλο το καλύτερο να τους προσφέρουν , μιας και δυο προσπαθεί να αρπάξει την χήνα ,η οποία έτρεξε στο Δία για να σωθεί. Βλέποντας οι Θεοί την πρόθεση των γερόντων να πιάσουν την χήνα για να μαγειρέψουν τότε εμφανίστηκε εμπρός τους .
Έτσι ευχαριστημένοι ζήτησαν από τους γέροντες να τους πουν τι θέλουν ως χάρη για την ζωή τους , αυτοί τους ζήτησαν να γίνουν ιερείς και να πεθάνουν μαζί , έτσι και έγινε τους έκαναν ιερείς και όταν πέθαναν μεταμόρφωσαν σε δέντρα και τους δύο τον έναν σε Βελανιδιά και τον άλλον σε Φιλύρα.
Τους δε μη ευσεβείς έριξαν μια φοβερή πλημμύρα …
Βλέπουμε πως η φιλοξενία δεν συμπίπτει με τον πλούτο , φιλόξενος μπορεί να είναι ο κάθε άνθρωπος που μέσα του έχει καλλιεργήσει την αρετή της αγάπης.
Πάντα η ζωή μας πρέπει να οδηγείται από την αρετή της αγάπης και να έχει καλή συμπεριφορά γιατί ποτέ δεν ξέρει κάποιος πότε θα συναντήσει το Θεό .
Άλλωστε ποιος δεν θέλει να τον αγαπούν …όμως για να σε αγαπήσουν οι άνθρωποι πρέπει να είσαι ο πρώτος που θα αγαπήσεις τους γύρω σου.
Να έχουμε πάντα την δύναμη να συγχωρούμε τον εαυτό μας για τα λάθη του και να συγχωρούμαι τα λάθη των άλλων ,τότε θα μείνει λίγος χώρος στην ψυχή μας να ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΟΥΜΕ να αγαπήσουμε να ανοίξουμε την ψυχή μας σε όλους και να τους χαμογελάσουμε με Αγάπη.
Στη φωτογραφία του θέματος: Εικαστικό Δια Χειρός Στέλλας Καριάκα “ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ” ακρυλικά σε ξύλο 60 εκ.Χ 40 εκ.
