Ξενάγηση της έκθεσης φωτογραφίας Co-capital του Κωστή Αργυριάδη και της Σοφίας Τολίκα θα γίνει την Τετάρτη 12 Ιουνίου στις 19:00 στην esp+ gallery, παρουσία των καλλιτεχνών και του επιμελητή της έκθεσης Μανώλη Σκούφια.

Η έκθεση είναι μια σύμπραξη δύο συγγενών φωτογραφικών κόσμων που περιπλανιούνται χρόνια στην πόλη. Η εναλλαγή και η αντιπαραβολή των μαυρόασπρων φωτογραφιών του Αργυριάδη με τις έγχρωμες φωτογραφίες της Τολίκα δημιουργούν ένα φωτογραφικό σώμα ευθυγραμμισμένο με τον συμπλεγματικό τίτλο του έργου.

Γενικές πληροφορίες

Διοργάνωση: esp+
Επιμέλεια: Μανώλης Σκούφιας
Διάρκεια:  23.05-17.06.2024
Ώρες Λειτουργίας: Δευτέρα με Παρασκευή 10:00-18:00

Η είσοδος στην έκθεση είναι ελεύθερη

Τοποθεσία
esp+ gallery (συστεγάζεται με το ΙΕΚ ESP)
Ναυμαχίας Έλλης 3-5, Λαδάδικα 54625, Θεσσαλονίκη
Τ. 2310 541 148
Ε. info@esp.gr

Ο Μανώλης Σκούφιας γράφει για την εργασία Co-capital

Ένα μουντζουρωμένο ντουβάρι για φόντο, μια ακατανόητη έννοια ως τίτλος και δυο ελληνικά ονόματα στα αγγλικά δεν συστήνουν στον αναγνώστη απλά μια punk γραφιστική πρόταση για εξώφυλλο βιβλίου, αλλά προαναγγέλλουν ταυτόχρονα και το πνεύμα των φωτογράφων Σοφίας Τολίκα και Κωστή Αργυριάδη για το θέμα «Co-capital».

Γέννημα θρέμμα αμφότεροι της Co-capital βίωσαν το αειθαλές σύμπλεγμα κατωτερότητας των ντόπιων έναντι της πρωτεύουσας, κάνοντας το ακατανόητο αλλά τόσο δηλωτικό ουσιαστικό, τίτλο του βιβλίου τους. Μεγάλωσαν σε μια πόλη φορτωμένη με υπερβολές και με τις διαψεύσεις που συνεπάγονται αυτές, η οποία κρύβει αδέξια τις ενοχές του πρόσφατου παρελθόντος της με προβολές μεγαλείου περασμένων εποχών. Μια πόλη έρμαιο των ανεπαρκών πολιτικών που μέσα σε έναν αιώνα κατάντησαν ένα κοσμοπολίτικο, στρατηγικό λιμάνι-κόμβο των Βαλκανίων σε ένα απέραντο χωριό παραλίμνιας στασιμότητας που βαυκαλίζεται με τα στερεότυπα που του κρεμάνε οι επισκέπτες.

Το Co-capital του Κωστή Αργυριάδη και της Σοφίας Τολίκα είναι σύμπραξη δύο συγγενών φωτογραφικών κόσμων που περιπλανιούνται χρόνια στην πόλη. Αυτό δηλώνει και η πρώτη εικόνα του Αργυριάδη που φωτογραφίζει ένα παλιό αριστερό σύνθημα γραμμένο με σπρέι σε τοίχο, αλλά στον πληθυντικό:

ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΙ

Αυτή η εισαγωγική δήλωση προϊδεάζει τον αναγνώστη για την τροπικότητα της έκθεσης. Η εναλλαγή και η αντιπαραβολή των μαυρόασπρων φωτογραφιών του Αργυριάδη με τις έγχρωμες φωτογραφίες της Τολίκα δημιουργούν ένα φωτογραφικό σώμα ευθυγραμμισμένο με τον συμπλεγματικό τίτλο του έργου.

Μπορεί οι φωτογραφίες τους να έγιναν μεταξύ 2005 και 2022, αλλά η αφήγησή τους ξεκινά αρκετά χρόνια πριν, το 1942.
Η πρώτη μαυρόασπρη φωτογραφία με τις σιδηροδρομικές ράγες και την ακαθόριστη θέα από το λερωμένο τζάμι του τρένου παραπέμπει στο ανοιχτό εβραϊκό τραύμα της πόλης. Οι αναπόφευκτες συνδηλώσεις μεταφέρονται στην φωτογενή Νέα Παραλία της πόλης που έχει μετατραπεί στον παγωμένο τερματικό σταθμό του τρένου της προηγούμενης εικόνας, όπου μια σαστισμένη φιγούρα περιμένει να παραλάβει τους επιβάτες μέσα στη χιονοθύελλα. Ακολουθεί η τακτοποίησή τους σε κελιά με θέα και στη συνέχεια η πορεία στην παραλία εν μέσω θύελλας με τους γερανούς του έρημου λιμανιού στο βάθος να θυμίζουν κρεμάλες.
Η μοναχική πορεία της μαυροφορεμένης γυναίκας κάτω από μια πολυκατοικία με ανησυχητικά έντονη κλίση δεν μπορεί παρά να ερμηνευτεί συμβολικά τόσο σε σχέση με την πόλη όσο και με αυτά που έπονται στη χώρα.
Ο καταιγιστικός ρυθμός που χτίζει η αντιπαραβολή των εικόνων στη συνέχεια μας εισάγει στον εφιάλτη της γυναίκας που κοιμάται. Συμπάσχουμε με τους κατοίκους της Co-capital, που μέσα στη σύγχυση της καθημερινότητας σκοντάφτουν στις ιστορικές διαστρωματώσεις της πόλης. Το αρχαίο, το βυζαντινό και το οθωμανικό παρελθόν μπλέκει με το ζοφερό παρόν μιας πόλης χτυπημένης από αλλεπάλληλες κρίσεις. Μαρμαρωμένοι σωτήρες και ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών κλήρος πουλάνε θρησκευτικο-πατριωτικά οράματα στους παραλυμένους κατοίκους, τους διαλυμένους από τις ασύλληπτες καθυστερήσεις των έργων υποδομής και την ανεργία, όπως φωνάζουν τα συνθήματα στους τοίχους και τα κλειστά μαγαζιά στα κολλάζ της έκθεσης.
Ο εφιάλτης κλείνει κυκλικά με τη χιονοθύελλα να συνεχίσει να σκεπάζει την Co-capital με σκοτάδι.

Η Σοφία Τολίκα και ο Κωστής Αργυριάδης βιώνουν την οργή των ματαιώσεων και των αδιεξόδων της γενιάς τους, κληροδότημα της προηγούμενης γενιάς της πλαστής ευημερίας. Δίκαια λοιπόν σπάνε τη βιτρίνα της πόλης με τις φωτογραφίες τους αποκαλύπτοντας την κουρελιασμένη της ενδοχώρα.

Μανώλης Σκούφιας