Ο έρωτας, η ψυχοσύνθεση των εραστών, τα έντονα συναισθήματα, οι ανθρώπινες σχέσεις, βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, στο επίκεντρο της παρουσίασης του νέου βιβλίου της Κατερίνας Φασέγγα, με τίτλο «Όταν Πεθαίνουν οι Εραστές του Κόσμου», που έγινε με επιτυχία απόψε (13/2) στον Πολυχώρο Μαλλιάρης – Παιδεία «Ανατόλια» (Δ.Γούναρη 39, Καμάρα), παρουσία φίλων και αναγνωστών της συγγραφέως.
Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του μυθιστορήματος, που χαρακτηρίζεται ως σύγχρονο ερωτικό ψυχογράφημα, αναφέρθηκε στην ομιλία του ο δημοσιογράφος – συγγραφέας Κώστας Μπλιάτκας, ο οποίος, εκτός των άλλων, έθεσε ερωτήματα στη συγγραφέα, σχετικά με την ψυχολογία των ηρώων.
Η δημοσιογράφος Στελίνα Μαργαριτίδου, η οποία συντόνισε την εκδήλωση, αναφέρθηκε στα ξεχωριστά στοιχεία της γραφής της Κατερίνας Φασέγγα, και ανέπτυξε έναν διαδραστικό διάλογο με την ίδια και με το κοινό, για το περιεχόμενο του βιβλίου.
Η συγγραφέας, περιέγραψε αναλυτικά τους δύο άξονες πάνω στους οποίους κινείται το μυθιστόρημα που είναι, όπως είπε, ο έρωτας και ο θάνατος, “δύο καταστάσεις που μοιάζουν”.
Η Κατερίνα Φασέγγα απάντησε στις ερωτήσεις των παρεβρισκομένων και τέλος, υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου της.
«Όταν Πεθαίνουν οι Εραστές του Κόσμου»
Πρόκειται για ένα σύγχρονο ερωτικό ψυχογράφημα. Η ηρωίδα του έργου, με αφηγηματικό τρόπο διακινεί αφιλτράριστα τις σκέψεις και τις ιδέες της περί έρωτα, όπως και τα αισθήματα και τις ερωτικές συνευρέσεις με τον αγαπημένο της ενώ η διήγηση της κινείται παιχνιδιάρικα ανάμεσα στην έκρηξη του ερωτικού πάθους και – την ίδια στιγμή – την υπερχείλιση της ψυχικής της οδύνης. Τα συναισθηματικά ελλείμματα των δύο εραστών /ηρώων του έργου και τα βαθιά συμπλέγματα που αποκαλύπτονται με έξυπνο τρόπο μέσα από απλούς διαλόγους, στοχεύουν στο να υποψιάσουν τον αναγνώστη ότι η λύτρωση που επιφέρει η συνειδητοποίηση του Εαυτού, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Η συγγραφέας δεν κάνει την παραμικρή έκπτωση στο χειρισμό των λέξεων. Η ισορροπία ανάμεσα στην ερωτογραφία και πορνογραφία κινείται στην κόψη του ξυραφιού, χωρίς ωστόσο να «τραυματίζει» το κείμενο. Ο λόγος που χρησιμοποιεί είναι χειμαρρώδης, καθηλωτικός, υπαινικτικός , ενίοτε σαρκαστικός και με δόσεις χιούμορ μα κυρίως ανεπιτήδευτος σε όλο το σώμα του βιβλίου ενώ οι χαρακτήρες είναι τόσο πραγματικοί και εξαιρετικά οικείοι, που ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να ταυτιστεί.
